Na kulturnoj mapi Beča od pre nekoliko dana je i Centar za umetnost i umetnička i kulturna dešavanja sa imenom svestranog umetnika Branka Andrića Andrile (1942 - 2005), koji je svoje stvaralačko umeće započeo u rodnom Novom Sadu, nastavio u Beogradu, da bi potpunu afirmaciju

stekao u glavnom gradu Austrije. Na prigodnoj svečanosti priređen je program posvećen delu Andrića - na nemačkom i srpskom jeziku.
Dvojezičnost je, kako je otvarajući Centar istakao književnik Radovan Vlahović, Andrićev prijatelj iz rane mladosti, logična i razumljiva, jer su u publici i Austrijanci i Srbi - u jednakoj meri poštovaoci, kako su ga svi zvali, Andrile.
- Andrić je bio pisac, slikar, muzičar, reditelj, glumac... Kreativac za sva vremena. Jedan je od prvih interdisciplinarnih umetnika. Kao takav, iskazao se se još u sedamdesetim godinama prošlog veka. U Beč se preselio 1972. godine, gde je, takođe, bio zapažen. Ostavio je sadržajan i dubok kreativni trag i u domovini i u inostranstvu - napominje Vlahović.
Danas nepravedno zapostavljen, Andrić je još 1968. godine uzburkao jugoslovensku književnu javnost knjigom „Ja sam mali mamin seksualac“. Sarađivao je, između ostalog, sa Dušanom Makavejevim pri realizaciji filma „Misterija orgazma“, uporedo crtao, pisao jednako dobro prozu, poeziju... Iz dosade je, kako je često govorio, pobegao u Beč. U zavičaj je navraćao dvaput godišnje i obavezno sa prijateljima i letećim članovima svog orkestra, kroz koji je, inače, prošlo oko 200 muzičara, priređivao performans-koncerte. Poginuo je u 63. godini u saobraćajnom udesu u Mađarskoj.
Otvaranju Centra prisustvovali su i Andrićeva supruga Anđelija Terzić, koja je istoričar umetnosti, i njegov sin, koji je, uz isto prezime, poneo i očevo ime.
tragovi-sledi.com