Astana je prvi glavni grad neke države sagrađen gotovo kompletno u XXI veku i savršeno govori tome u kojem se smeru svet kreće.

Oličenje vizije predsednika Kazahstana Nursultana Nazarbajeva, koji nije

žalio da potroši milijarde dolara zarađenih na nafti za gradnju novog, glavnog grada svoje zemlje, Astana je podignuta u udaljenim stepskim predelima i posetitelje ostavlja bez daha svojim futurističkim izgledom. Ipak, za dobre poznavaoce iluminatske i masonske simbolike, ovo je okultni grad u kojem su jasno da ne može biti jasnije spojene dve tendencije – slavljenje “Novog svetskog poretka” i najdrevnija od svih do sada poznatih religija, one posvećene obožavanju Sunca kao vrhovnog božanstva.

niče Astana je i dalje ogromno gradilište, ali su monumentalna zdanja koja su do sada podignuta i ona čiji su nacrti i makete predstavljeni javnosti bili dovoljni da joj donesu naziv “iluminatskog okultnog centra”. Sama reč “astana” na persijskom jeziku znači “kraljevski ili sveti prag” na kojem ljudi stoje u znak strahopoštovanja.

Preslikana hijerarhija

Gradom dominira “Palata mira i pomirenja” poznata i kao “Piramida mira”, sagrađena na temelju zamisli jednog od najpoznatijih britanskih arhitekata lorda Norman Fostera. Visoka je 62 m (plus osnova od 15m), i završena je 2006. godine, a koštala je oko 60 miliona dolara. Iako je po izjavi svog tvorca trebalo dovesti do “spajanja svih svetskih religija” i da baš zbog toga i ne sadrži nikakve vidljive religiozne simbole, istina je zapravo suprotna – reč je o okultnom hramu posvećenom Suncu.

Unutrašnjost piramide je napravljena po svim masonskim okultnim pravilima i prikazuje put ljudskog bića na stazi prosvetljenja, počevši od njegove inicijacije, pa sve do “sticanja svetlosti”. U podzemnom delu je operska dvorana, koja može primiti 1500 posetilaca, mračna i nalik pećini, kojom dominira ogromna slika Sunca koja zauzima celu tavanicu. U središnjem delu “Piramide mira” je konferencijska dvorana s okuglim stolom takođe u obliku Sunca, koje je postavljeno tačno iznad Sunca na stropu opere. Simbolika je i ovde jasna – ako je to mesto za sastanke verskih vođa iz čitavog sveta koji bi za tim stolom trebalo sediti i razgovarati u pokušaju da pomire međusobne razlike, stvarajući jednu jedinstvenu religiju, što je jedan od ciljeva “Novog svetskog poretka”, onda je očito koje je vrhovno božanstvo u toj religiji. Treći nivo je vrh, zastakljen i pun svetlosti. Tu se nalaze slike belih golubova, koji simbolizuju mir koji će zavladati dolaskom novog poretka. To je istovremeno i postizanje prosvetljenja na individualnom i na svetskom nivou.

Podela unutrašnjosti “piramide mira” na ova 3 dela predstavlja oličenje Pitagorine vizije sveta i njegove podele na Vrhovni, Viši i Niži svet. Na dnu je neprobuđena masa koja uživa u zabavi, u središnjem delu oni koji odlučuju o sudbini sveta (ili bar misle da odlučuju), a na vrhu su oni koji su dostigli prosvetljenje i koji su stvarni gospodari sveta.

Kula Bajterek, visoka 105 m, takođe je delo arhitekta lorda Normana Fostera, i drugo zdanje u Astani koje naprosto vrvi od simbolike. Po osnovnoj zamisli, ova kula predstavlja prikaz drevne persijske bajke o drvetu topole među čijim granama je magična ptica sreće Samruk snela zlatno jaje. Ipak, i ovde je prisutna okultna simbolika – drvo je zapravo “drvo života”, poznato u gotovo svim ezoterijskim učenjima, a zlatna kugla na njegovom vrhu je vrhovno božanstvo Sunce. Drvo predstavlja put kojim duh napušta materijalni svet i ulazi u božanski svet.

U unutrašnjosti zlatne kugle iz koje se pruža predivan pogled na celu Astanu, smešteno je nekoliko predmeta kojima je nemoguće utvrditi namenu, a među njime je najčudniji zlatni trougao s otiskom šake predsednika Nazarbajeva koji deluje kao da se tu stvorio pravo iz nekog naučno-fantastičnog filma. Tu je i globus s potpisima predstavnika 17 verskih pravaca, što nas ponovno vraća na temu spajanja svih religija u jednu. Dva zlatna stuba koji dominiraju gradom predstavljaju nedvosmisleno podsećanje na dva stuba koja su krasila Istočnu kapiju Solomonovog hrama u Jerusalemu, koji je najveća svetinja “slobodnih zidara”. Stub s desne strane poznat je pod imenom Jakin, a levi kao Boaz. Jedan od vekovnih ciljeva masonerije je stvaranje Novog Jerusalema i ponovna izgradnja Solomonovog hrama u svoj njegovoj nekadašnjoj veličanstvenosti, pa su prikazi stubova Jakina i Boaza jedan od najraširenijih masonskih simbola.

Predsednička palata “Ak Orda”, površine 36,72 hiljada m², obložena italijanskim mermerom, smeštena je u središnjem delu grada, na levoj obali reke ISIM i na udaljenosti od 300 m od kule Bajterek. Na vrhu palate je velika kupola koja predstavlja ženski princip nasuprot kuli Bajterek koja svojim oblikom predstavlja muški princip. Ovo smenjivanje kupola i kula ili obeliska kao oznaka muškog i ženskog principa prisutno je u svim velikim gradovima koji se smatraju centrima moći i koji su građeni u skladu sa principima Svete geometrije i okultne simbolike kao što su Pariz, London i Vašington.

“Svevideće oko”

“Kan Šatiri centar za zabavu” poznat je kao “najveći šator na svetu”. Ispod ovog “šatora” koji prekriva površinu veću od 10 fudbalskih igrališta, nalazi se ogroman park, zone za šoping i zabavu, veštačka reka po kojoj se može ploviti i plaža uz nju. Simbolika šatora prisutna je u ezoterijskim učenjima zbog svoje povezanosti s biblijskim vremenima kada su Židovi kao nomadski narod živeli pod šatorima.

Nemoguće je spomenuti sve zgrade i građevine koje su obeležje ovog jedinstvenog grada, budući da je gradnja u punom jeku i stalno niču nove, među kojima se posebno po svom neobičnom izgledu ističu ogromna koncertna hala, Islamski centar s džamijom (koja ima 4 minareta visine 63 mi može primiti 5.000 vernika), medresom i bibliotekom, a tu je i novi sportski luksuzni stadion s pokretnim krovom, koji gledano iz vazduha neodoljivo podseća na možda najpoznatiji masonski simbol takozvano “svevideće oko”.

(Novi svjetski poredak, Intermagazin.rs)