Srpski režiser Emir Kusturica istakao je da su najveće žrtve nestanka prošlog hladnog rata bile Jugoslavija i – Srbija. On je u autorskom tekstu za “Politiku” naveo da je sirijski rat promijenio svijet, te da će kraj dvadesetog i početak dvadesetprvog vijeka ostati urezani u pamćenje po slomu SSSR-a, informatičkoj revoluciji, video igricama koje nasljeđuju filmsku umjetnost i tv prenosima haosa u Istočnoj Evropi i Bliskom Istoku.
“Toj seriji pridodata je sirijska epizoda. Samo djelimično. Krstaške pohode nametanja demokratije bombama zaustavili su ruski avioni i pješadija Bašara el-Asada. Zato danas na ruskim granicama ima strane vojske više nego što je bilo za vrijeme Hitlera. Početak novog svjetskog sukoba ili ponovo hladni rat?”, napisao je Kusturica.
On je u autorskom tekstu upitao šta u toj situaciji mogu da očekuju Srbi kao narod koji je isporučio svog predsjednika (Slobodana Miloševića) i “žrtvovao ga za dobrobit demokratije”.
Prema njegovim rečima, pojava Aleksandra Vučića na političkoj sceni nije ništa više “nego zakoniti završetak nizbrdice na koju je Srbe dovela demokratija u kojoj je bilo više prijetnji nego obećanja“.
“Utoliko je i premijerova priča da je spavao na podu briselske kancelarije u muci koja je vodila ka potpisu Briselskog sporazuma, samo jedan od činova davno započete evropske drame”, naveo je Kusturica.
Kusturica je podsetio kako je ruski disident Aleksandar Zinovjev shvatio, pred kraj života, da je demokratija krahirala padom SSSR-a.
“Dok smo imali vojne blokove, Varšavski i NATO, pisao je on (Zinovjev), postojala je namjera da se u zapadnim parlamentima razvija demokratija i da se preko gvozdene zavjese šalju primjeri stvarne slobode. Ali, kada je srušen sovjetski blok, stvar su iz ruku demokratije preuzele korporacije. To pravo su stekle dokazima tehnološkog napretka.
Na kraju tog rata tehnologija i kapitala na pobjedničkom postolju ostali su vojnoindustrijski kompleks i Hollywood zajedno, u pratnji dvije gigantske energetske grupe ili, u stvari, dvije-tri porodice koje su kontrolisale energetski protok na planeti”, naveo je Kusturica.
On je istakao da je najviše glasova na proteklim izborima bilo upravo tamo gdje je bilo najviše “rusofila, amerikanofila i filantropa”, te da su izbori u Srbiji pokazali da “malo ko vjeruje u demokratiju”.
“To je kod Srba najviše palilo kada je nacionalni bijes sintetizovan kroz slogan `Slobo Sadame` i vjeru da nas to iz zagrljaja nesvrstanih katapultira u naručje Zapada. Kao i ona krilatica koja karakteriše provincijalni dio Beograda, a gledali smo je devedesetih u formi – Beograd je svijet”, naveo je Kusturica.
On je naveo da ostaje nada da tema vojne neutralnosti “nije samo modni trend”.
“Ono što potpisnika ovih redova onespokojava jeste ideja da se i politika oslanja na kratak vijek trajanja. Iako je, recimo život druga Tita bio dug, teško je povjerovati da je kojim slučajem dočekao Gadafijev vijek da bi izbjegao sudbinu brutalnog kraja predsjednika Libije”, istakao je Kusturica.
Politici permanentnih promjena, naglasio je Kusturica, može da se suprotstavi žilav državni sistem, kao što je u Bjelorusiji, a pitanje je, navodi Kusturica, da li bi to bilo moguće da nemaju “S-300″ (ruski protivazdušni raketni sistem).
(Tanjug)
