Albanac Prof. Rasim Bebo se rodio u Grčkoj, u selo Šales oblasti Čamerija, dana 14.IV.1926. Sasvim mlad učestvuje u redove partizanskog odreda «Čamerija» i, poslije rata, albanske vlasti, kao člana partije, šalju ga u Jugoslaviju da studira za tenkistu (1946-1948). Pošto se vratio iz Jugoslavije svršio je Fakultet Istorije-Đeografije i tim poslom se bavio, kao profesor istorije, sve do dana izlaska iz zatvora, akademika, prof. dr Kaplana Burovića, koga je on poznavao sa pseudonimom Kaplan Resuli, a preko njegovih književnih djela, objavljenih u Tirani.

U Tirani, dana 21. januara 1991, završava studiju DVA NACIONALNA RODOLJUBA, gdje tretira svog zemljaka Dauta Hodžu, istorijska ličnost, učesnik u Prvom Svijetskom Ratu, i drugi, kosovac Hasan Remniku, ličnost iz romana IZDAJA Kaplana Burovića, ali koji se bazira na omonimni prototip iz sela Remnik – Preševo (Srbija).
I pored svih nastojanja da to objavi povodom izlaska iz zatvora književnika Kaplana, nije uspio, jer – iako je proklamirana demokratija – štampa i svašta nastaviše da se kontrolišu od Sigurimia, koji se nije otcepljivao od književnika Kaplana Burovića. Tada Rasim Bebo, kao i mnogi drugi, pobježe na Zapad i nije zaustavi tu svoju trku do Čikaga, u SAD, gdje se bavio sa publicistikom i, kao takav, bio jako voljen i poštovan.
U emigraciji on stiže da objavi 6 knjiga sa publicistikom, koja akcenat imaju na albanske nacionalne probleme. Komentator njegovih djela Prof. dr Estref Imeri (Ymeri) ističe da u ta djela «pada u oči posebno iznenadna faktologija, koja karakteriše njegove profesionalne analize za značajne nacionalne probleme i naročito za istaknute istorijske ličnosti».
Njegova poslednja knjiga, koja je izašla iz štampe tri mjeseca pre smrti autora, dana 12.XII.20017., nosi naslov SJEDLO ŽIVOTNOG KONJA, za koju Profesor Imeri kaže da “ima vrednosti jednog autobiografskog romana”.
Nas interesira njegov stav prema našem književniku Kaplanu Buroviću i njegovom stvaranju.
Kako se zna, Enverovci su dočekali Akademika Burovića prvim nogama, tu – kod vrata zatvora, sa paskvilama i najabsurdnijim lažima, člancima, “studijama” i čitavim knjigama protiv njega, primjer ovaj bez precedana i u istoriji čovječanstva, kamol li u istoriji Albanije. Koliko za primjer evo da spomenemo Ismaila Kadare, Fasli Haliti, Fatbardh Rustemi, Agron Tufa, Skender Škupi, Bahri Brisku, Sadik Elšani, Fahri Xharra, Daut Dauti, Naum Prifti, Zef Beriša, Anton Beriša i drugi, kojima je prethodio lično Ramiz Alia, sa položaja pretsjednika Republike i prvog sekretara “komunističke” Partije Rada, primjer ovaj bez precedana u istoriji Albanije i čovječanstva.
Ali je bilo i drugih, koji su dočekali književnika sa najpozitivnijim dopisima, kao konkretno Rasim Bebo, iako – eto, nisu im objavljeni, jer se štampa kontrolisala od Enverovaca. I ne samo štampa Albanije, već i ona albanske dijaspore na sve strane svijeta.
Sam Rasim Bebo, prvih godina emigracije, prelazeći iz države u državu i iz grada u grad, sve dok se nije stabilizirao, bio je zaboravio tu studiju, utoliko više jer se bavio i svojim knjigama.
Godine 2014. urlanja protiv našeg Akademika behu dostigla stratosveru. Negirali su mu ne samo djela, roman IZDAJA, već i lično ime. Pretendirali su da on nije dobro poznati književnik Kapllan Kallushi sa Kosmeta, koga bješe uhapsila UDB-a 1959. godine, jer njega su tobože pojeli udbaši u zatvorskim ćelijama, dok je ovaj drugi, Kapllan Resuli, agent UDB-e. Tada se Profesor Bebo sjeti svoje studije od prije frtalj vijeka. Potraži je u svoje rukopise, nađe je i – eto gdje je objavi dana 26. maja 2014, na sajtu FJALA E LIRE: https://fatmirt.blogspot.com/2014/05/dy-atdhetare.
Prvi dio studije se posvijećuje pomenutom Daut Hodža. U drugom djelu on se bavi ekskluzivno sa Hasanom Remniku, realnog i literarnog, započinjući njegov tretman ovako: “ Hasan Alia – Remniku rodio se 1910 u jednoj osrednjoj kosovskoj porodici. Hasan je bio jedna vrsta albanskog Robin Huda...” Govoreći za realnog Hasana Remniku, Profesor Bebo prelazi na onog iz romana, pa i citira roman, ali ne spominjući ni djelo niti njenog autora, tako da se realni Hasan Remniku slijeva u jedno sa Hasanom Remniku romana, naklonost ova ne samo Profesora Bebo, već i svih običnih Albanaca: Neki su od njih, čim je roman objavljen, izjavili da je književnik upravo njih prikazao u toj krvavoj ličnosti albanskog ekstremiste. Kucnuli su i na vrata autoru da mu zahvale, ali i da ga pitaju zašto im je promjenio ime. Neki su albanski književnici i imitirali u svojim djelima ovu tipičnu ličnost, kao i druge ličnosti, čija su imena majke stavljale svojoj novorođenčadi. Išli su i iz inostranstva u Albaniju, kod autora, da mu čestitaju, pa i da mu poljube ruku kojom je napisao taj roman, a mnogi i da mu traže dozvolu da ime ove ili neke druge ličnosti stave svom djetetu.
Roman Kaplana Burovića cijenjen je od Albanaca Albanije i njene dijaspore kao savremeno JEVANĐELE. Albanci su ga držali pored KOR’ANA i BIBLIJE, dok ga na Drugom Kongresu Saveza Književnika Albanije, službeno proglašavaju za remek djelo albanske proze svih vremena.
Govoreći za hapšenje Hasana Remnika od jugoslovenskih vlasti, Profesor Bebo citira roman: “Hasan izađe iz zatvora nevin, kao što je i bio, ali pomućenom krvlju. Nije laka stvar da se postidiš u oči svijeta, da se svučeš ljudskog dostojanstva bez i najmanje krivice i kad izađeš iz zatvora da nađeš krvnika svog kao gospodara tvog posjeda...(Kapllan Resuli “IZDAJA” str. 95)”
Ovo je prvi put što Profesor Bebo spominje u studiji ime Kaplana Burovića, njegov pseudonim, i naslov njegovog veleslavnog romana IZDAJA. Šta mislite: naprazno, onako slučajno je učinio to ?! Ne aludira tim rečima upravo za izlazak samog Kaplana Burovića iz albanskog zatvora poslije tri decenije uzastopnog monstruoznog persekutiranja, zlostavljanja, mrcvarenja ?! Nemamo li posla sa njegovim duševnim raspoloženjem ?! Sa njegovom tragičnom stvarnošću ?! Čovjek koji je kao jugoslovenski internacionalista žrtvovao ne samo sebe i svoju porodicu, ženu i maloljetnu djecu za slobodu i demokratiju Albanije, koji je doprinio Albaniji i albanskom narodu više od ma kojeg drugog stranca, pa i više od ma kojeg sina Albanije, čovjek koji je poklonio Albaniji svoja remek djela, izlazi iz zatvora žigosan od vlasti kao najveći albanski neprijatelj koga poznaje istorija tog naroda. Na svaki korak prati ga prezrenje vlasti i svih onih koji još uvijek vjeruju tim vlastima! Preziru njega koga je sav albanski narod, Albanije i njene dijaspore, slavio i cijenio kao svog savremenog najvećeg književnika i najvećeg rodoljuba, koji je prošao i kroz jugoslovenski zatvor zato što je branio legitimna prava Albanaca.
Ovo je zahvalnost ovog naroda ?!
Sjetite se riječi književnika Vehbi Skenderi preko Radio-Televizije Tirane : “Oni događaji iz romana IZDAJA, koje je Kaplana Resuli smjestio u Jugoslaviji, desile su se i dešavaju i ovdje, kod nas, u Albaniji...Mi smo dočekali i shvatili ovaj roman kao aluziju o Albaniji !”
“Nije laka stvar da se obrukaš u oči svijeta, da se svučeš ljudskog dostojanstva bez i najmanje krivice...!!!”- riječi su ove koje Profesor Bebo tresnu u lice veteranima i mladim Enverovcima, vlastima i njihovoj partiji “radničkoj”, “socijalističkoj” i “demokratskoj”.
Ovo je glas Profesora Bebo, glas naroda na ustanak, kome, poslije nekoliko dana suprotstavio se lično Ramiz Alia sa njegovim banalnim lažima, a preko stranica najvećeg stalinističkog lista L’UMANITE, da se tobože Kaplan Burović kaznio u Albaniji kao agent UDB-e. Kako se zna, Kaplan Burović je odgovorio Ramizu Aliji objavljujući RJEŠENJE Sreskog Suda Tirane, gdje se ime UDB-e nigdje ne spominje, jer su se tako sporazumjeli Tito sa Enverom Hodžom, da se ovaj Kaplan likvidira, ali ne i da se to upotrebi za propagandu protiv Jugoslavije, sa kojom oni, albanske vlasti, tek što bjehu uspostavile diplomatske odnose na rang ambasada.
Na protest jugoslovenskog ambasadora Jovana Pečenovića, lično Enver Hodža odgovorio je sa presidiuma Plenuma CK Partije Rada Albanije, godine 1971: “Kaplan Resuli nije uhapšen kao agent UDB-e !”
I pored ovoga, albanska propaganda je nastavila sa tradicionalnim lažima da je Kaplan Resuli uhapšen kao agent UDB-e. Kad je izašao iz zatvora, Enverovci su sa još većim besnilog urlikali i udarali u doboše agenta UDB-e, podržavajući tako laži Ramiza Alije.
Šta više, i pošto mu je priznata puna nevinost od Albanskog Parlamenta, Ramiz Alija sa Ismailom Kadare i lumpen proleterima albanskog naroda nastaviše i nastavljaju dan-danas da laju protiv Akademika Burovića, da je tobože došao u Albaniji kao agent UDB-e, iako sasvim dobro znaju da mu je upravo UDB-a, sama i u saradnji sa njima, učinila nekoliko atentata.
Ali u gornjem citatu nemamo posla samo sa nevinošću Akademika Burovića, sa lažju da je tobože bio agent UDB-e. Kako smo rekli, Enverovci sa šljamon albanskog naroda porekli su Akademiku i ime, identitet, porijeklo, državni i politički statut, naučne činove i titulu akademik, šta više i roman IZDAJA, koji je on napisao krvlju, samoodricanjem i nadčovječanskim žrtvovanjem. Samo za životinju ga nisu proglasili, jer su i životinje uživale neka prava, koja njemu nisu priznali. Kako se zna, ovaj roman je pobjesnio ne samo Aleksandra Rankovića, već i ipsissimus Josipa Broza Tita, kao nijedno drugo djelo, napisano i objavljeno protiv njih. Profesor Bebo smjelo se suprotstavi svima. Njegovom studijom on demantira ne samo Enverovce na vlast dan-danas i bagru, koja, kao uvijek, stavila se u njihovoj službi, već i one svoje kolege, Bebo-a, koji su otrovani ekstremnim nacionalizmom, šovinizmom i rasizmom, htjeli-ne htjeli, postavili su se u službi Enverovaca, pa i Titoista.
  Pošto citira i neke druge autore, koji su pisali za Hasana Remniku i Akademika Burovića (Ne i za agenta UDB-e Mazlum Nimani-a !), Profesor Bebo završava svoju studiju ovim riječima:
“Za akademika Kaplana Resuli došlo je vrijeme da se ustremi svijetlost nad onima koji su zgotovili tragediju Kaplan Resuli, zvana krvno oskrvnavljenje. Ramiz Alia reče svojim ustima, gore od jednog sloveno-grka, laž da je Kaplan Resuli umro u zatvor. Dok u listu R.D. br. 6, Tirana 23-I-1991, štampano je da je Kaplan Resuli živ i da je pušten iz zatvora poslije 20 godina tamnovanja u koncentracionom logoru Spač i zatvoru Burrelj. Pjesnikinja Žulijana Jorgandži, poetizira:
Bio je Heroj, bio i Čovjek !
Nijedan drugi ne bješe takav.
Govorio je, kad smo ćutali,
Srce nam dade, grob mu dadoše.

I rekoše: « Umro je usamljen,
I zaboravljen u crni zatvor ».
Ima li mrtvijih, nezakopanih,
Od n’jemog stvora, k’o ja i ti ? !” (Štampano u Tirani  26-1-1991.)


Profesor Rasim Bebo nije ni prvi ni posljednji koji ovako, pismeno, preko albanskih medija, tražio je i traži da se “ustremi svijetlost nad onima koji su zgotovili tragediju Kaplan Resuli” i “da se Kaplan rehabilituje”. Ali autori ovih zločina, sve dok budu na vlasti, ne mogu da ustreme na njega ni najmanji zračak svjetlosti, ponajmanje i da ga rehabilituju, iako rješenjem Albanskog Parlamenta, formalno, njemu je priznata puna nevinost i pretendira se da je rehabilitiran, u jedno vrijeme što se najbestidije proganja i persekutira u stopu, osporavaju mu se i najelementarna ljudska prava, i stan i zalogaj nasušnog hljeba. Oči u oči.

Danilo DANČETOVIĆ